ΣΑΝΤΟΡΙΝΗ: Ζυμαρικά με φάβα canina caldera, ζαφοριστά ψωμάκια, κουφέτο Σαντορίνης. Lazania with Santorini’s fava: Canina caldera. Little breads with Greed Red Saffron. Almond and honey, a traditional treat of Santorini

Πετάμε στη Σαντορίνη, την αρχόντισα των Κυκλάδων: με πλατφόρμα το ΒΗΜΑ GOURMET και μέσο μετακίνησης το δίσκο της Aegean πετάξανε:

Κυρίως πιάτο: Ζυμαρικά φούρνου canina caldera με φάβα Σαντορίνης

Ψωμί: Ζαφοριστά ψωμάκια με κρόκο (συλλεγμένο από την Σαντορίνη)

Γλυκό: Κουφέτο Σαντορίνης, αμύγδαλα και μέλι συνοδεύουν μπουκίτσες μυζήθρας, ένα εύπεπτο, εύκολο γλυκό και το κυριώτερο: με ελληνική αύρα

 Τι να πρωτοπώ για την Σαντορίνη, ποιά φωτογραφία να πρωτοδιαλέξω από τις εκατοντάδες που υπάρχουν στα αρχεία μου όλα αυτά το χρόνια που πηγαινοερχόμασταν για να δουμε το παιδί μας. Ίσως να μην είναι τα καλύτερα στιγμιότυπα και πλάνα αλλά για μένα έχουν άλλη αξία.

αμπέλια στο Ακρωτήρι και το μικρό κτίσμα αποθήκη

Αυτό το σχεδόν μαροκινό κτίσμα είναι το Καστέλι στο Εμπορείο

στην Περίσσα

τρεξτε παιδιά δίνουν μήλα αυτοί οι καλοί άνθρωποι. πως να τρέξουμε με δεμένα πόδια?

αυτό το παχουλό μικρό αλογάκι είναι μόνιμο αξιοθέατο στο Καρτεράδος. Τρώει συνέχεια με κατεβασμένο το κεφάλι. ξαφνιάστηκε γιατι το πλησίασα πολύ

πως να το περιγράψω το συναίσθημα του να σε αγκαλιάζει η γλυκιά ατμόσφαιρα του τοπίου παρόλο που το έχω πλάτη

Εισβολή στον παράδεισο. χαμός......

και το απαραίτητο ηλιοβασίλεμα

πως τρίβουν τη φάβα

αλώνι της φάβας

Αναμνήσεις από το διαγωνισμό στο Σελήνη. Ο κ. Χατζηγιαννάκης έχει το λόγο και όλοι ακούν ήσυχα ήσυχα. Αριστερά είναι ο κ. Κυπρής ο καλλιτέχνης του ψαροκόκαλλου, προσέξτε το πουκάμισο του έχει και αυτό ψαροκόκαλλα. το βραβείο μου ήταν ένα χάλκινο ψαροκέφαλο αυτό που έχω στο δίσκο

το πιάτο μου φωτογραφημένο από τον Χάρη Φάρο

καπντιστή μελιτζάνα και χταπόδι ροδέλα μας πρόσφεραν στο γεύμα. Το πιάτο είναι σύλληψη της σπουδαίας σεφ Κωνσταντίνας Φάκλαρη

τρέχα Απόστολε να προλάβεις το τρένο. Η μαύρη αμμουδιά: Περίβολος

Το κυρίως: Ζυμαρικά canina caldera

Φάβα λοιπόν. Το τοπικό προϊόν που θα δοκιμάσει όποιος καθίσει για φαγητό στο νησί. Το τονίζω όποιος καθίσει γιατί κάποιοι από τους επισκέπτες των κρουαζιερόπλοιων, τρώνε από πίτσα μέχρι noodles και γύρο.

Τι σημαίνει ο τίτλος: Το φαγητό είναι πλατιά ζυμαρικά τύπου λαζάνια με σάλτσα ντομάτας με καλαμαράκια μαγειρεμένα με το αφέψημα του αγριοτριαντάφυλλου του οποίου το επιστημονικό όνομα είναι rosa canina. Αντί για κρέμα μπεσαμέλ έστρωσα φάβα Σαντορίνης εξού και το caldera. Η φάβα διατηρεί τη γεύση, ακόμα και την υφή της και αναδεικνύεται με τον καλύτερο τρόπο μέσα σε ένα απρόοπτο συνδυασμό ζυμαρικού και σάλτσας.

στραγγίζοντας τα αγριοτριαντάφυλλα

πρώτη στρώση η φάβα

Η συνταγή μου χάρισε το βραβείο της πιο δημιουργικής φάβας το 2011και είχα τη χαρά να το εισπράξω από μία αξιόλογη κριτική επιτροπή από σεφ: Χατζηγιαννάκης, Ζαχαράκης, Λαζάρου, Πουλιάσης, Φάκλαρη. Οκος Χατζηγιαννάκης μου είπε ότι όταν διάβασε τη συνταγή μου τη χαρακτήρισε τρελή, άλλαξε όμως γνωμη όταν τη μαγείρεψα στο εστιατόριο του Σελήνη όπου έγινε ο διαγωνισμός και τη δοκίμασε μαζί με τους άλλους σεφ τη θεώρησε άρτια και τεχνικά τέλεια. Από τον λιτό κο Χατζηγιαννάκη τα λίγα αυτά λόγια εκφράζουν πιο πολλά από ότι σημαίνουν ετυμολογικά. Για πιο πολλές λεπτομέρειες και φωτογραφίες όποιος ενδιαφέρεται μπορεί να μπει στην ενότητα του blog μου: βραβεα.

Τα υλικά για ένα ταψάκι 22 εκατοστών:

9 φύλλα ζυμαρικών τύπου λαζάνια

για τη φάβα:

1 φλυτζάνι φάβα Σαντορίνης

1 ξερό κρεμμύδι

41/2 φλιτζάνια νερό

4 κουταλιές ελαιόλαδο

αλάτι, πιπέρι

για τη σάλτσα

2 μεγάλα καλαμαράκια

3 ντομάτες

½ ματσάκι μαϊντανό, τον οποίο ξέχασα να φωτογραφίσω στα υλικά

θυμάρι

2 κουταλιές μέλι

3 κουταλιές ελαιόλαδο

αλάτι, μαύρο πιπέρι

για την τελευταία στρώση του φαγητού

10 ντοματίνια

λίγο ελαιόλαδο, ξίδι, μέλι, αλάτι, θυμάρι για το μαρινάρισμά τους

Προετοιμάζω το αφέψημα του αγριοτριαντάφυλλου: Βάζω να βράσει 1 φλιτζάνι νερό και μόλις αρχίζει να βράζει προσθέτω τους καρπούς, κλείνω τη θερμοκρασία και τα αφήνω να μείνουν μέσα στο νερό για περίπου μία ώρα.

Βράζω τη φάβα, με το αλάτι, το πιπέρι και το κρεμμύδι.  Επειδή η φάβα θα παίξει το ρόλο της σάλτσας διασύνδεσης (μπεσαμέλ) δεν τη θέλω πολύ πηκτή. Μόλις βράσει, αφαιρώ το κρεμμύδι, προσθέτω και το ελαιόλαδο.

Καθαρίζω, πλένω καλά το καλαμάρι και το αχνίζω σε λίγο νερό. Το στραγγίζω και το κόβω σε μικρά κομματάκια. Στη συνέχεια χοντροκόβω τις ντομάτες και τις βάζω να σιγομαγειρευτούν στο ελαιόλαδο, μαζί με το καλαμάρι, το μαϊντανό, το μέλι και το ρόφημα του αγριοτριαντάφυλλου που έχει όξινη γεύση και επίγευση λιαστής ντομάτας. Αφού μελώσει η σάλτσα θα προσθέσω το απαραίτητο αλάτι και μαύρο πιπέρι.

Λαδώνω το ταψάκι και στρώνω τα υλικά

Καλύπτω τον πάτο με φάβα, από πάνω φύλλα ζυμαρικών σε κομματάκια, τη μισή σάλτσα, πάλι φάβα.

Συνεχίζω με ζυμαρικά, σάλτσα, φάβα.

Τελειώνω με ζυμαρικά και φάβα.

Πλένω τα ντοματίνια, τα κόβω στη μέση, τα μαρινάρω με τα υλικά τους και τα απλώνω πάνω στη φάβα. Προσθέτω και κουταλιές από την μαρινάτα τους. Στο διαγωνισμό μαζί με τον σεφ του Σελήνη Νίκο Μπούκη, ο οποίος με βοηθούσε μέσα στη κουζίνα του ΣΕΛΗΝΗ, είχαμε ξεφλουδίσει τα ντοματίνια.

Ψήνω στις αντιστάσεις για 40΄ στους 200^ο.

Το ψωμάκι:

Ζαφοριστά ψωμάκια, παραδοσιακή συνταγή της Σαντορίνης που τη διεκδικεί όμως και η Ανάφη. Ποιός το ζύμωσε πρώτος ποτέ δε θα το μάθουμε. Θα το αποδώσω στη Σαντορίνη, χάριν της περίφημης τοιχογραφίας του οικισμού στο Ακροτήρι, η οποία  απεικόνιζε τις μινωϊκού ύφους κροκοσυλλέκτριες. Το συγκινητικό είναι ότι τα στίγματα μας τα δώσανε στη Σαντορίνη και ήταν αν δεν κάνω λάθος από την περιοχή του Φάρου στο Ακρωτήρι.

για 4 μικρά ψωμάκια

1 φλιτζάνι ζυμωτό αλεύρι

½ φλιτζάνι νερό

1 κουταλάκι ξηρή μαγιά

10 στίγματα κρόκου

1 κουταλιά ελαιόλαδο

½ κουταλάκι ζάχαρη

½ κουταλάκι αλάτι

Βάζω τα στίγματα μέσα στο νερό και τα αφήνω όσο πιο πολύ γίνεται για να χρωματιστεί το νερό και να βγεί όλη η γεύση και το άρωμα του κρόκου. 

Στη συνέχεια κάνω λακκούβα στο αλεύρι και προσθέτω όλα τα υλικά. Ξεπλένω το ποτήρι που είχα τον κρόκο με μία κουταλιά νερό και το προσθέτω και αυτό στο αλεύρι. Αφήνω τη ζύμη να ξεκουραστεί και να φουσκώσει. Ζυγίζω 4 ίσα κομμάτια ζύμης, σχηματίζω 4 σαντουιτσάκια, τα χαράζω και τα αφήνω να ξαναφουσκώσουν. Ανοίγω τη θερμοκρασία του φούρνου στους 200^ο, αντιστάσεις πάνω κάτω και ψήνω τα ψωμάκια για 25΄.

Και το γλυκό

Κουφέτο Σαντορίνης

Το κουφέτο ήταν γλυκό που συνηθιζόταν στους γάμους και το κερνούσε η μητέρα της νύφης. Μέλι για να είναι η ζωή γλυκιά και αμύγδαλο για να είναι και γόνιμη. Τώρα το βρίσκεις έτοιμο σε βαζάκια, όμως είναι πολύ εύκολο για να γίνει και στο σπίτι με σίγουρη επιτυχία. Συνδυάζεται με γλυκά τυριά όπως μηζήθρα, ή γραβιέρα αλλά και με αρωματικά νησιώτικα παξιμαδάκια.

Τα υλικά

1 φλιτζάνι αμύγδαλα με τη φλούδα ή χωρίς

½ φλιτζάνι μέλι, αν το μέλι είναι πηχτό θα χρειαστεί και αντίστοιχο νερό

λίγα φυλλαράκια θυμάρι

Ζεματάω τα αμύγδαλα, τα ξεφλουδίζω και τα ψήνω μέχρι να ροδίσουν ελαφρά. Βάζω με μία κατσαρόλα μέλι, αμύγδαλα, θυμάρι και νερό και τα αφήνω να πάρουν μία βράση.

Σερβίρω χλιαρό το κουφέτο μαζί με τη μυζήθρα.