ΤΑ ΠΑΛΙΑ ΚΕΝΤΗΤΑ ΤΟΥ ΤΡΑΠΕΖΙΟΥ. ΓΑΥΡΟΣ ΦΟΥΡΝΟΥ. THE CHARMING VINTAGE HAND EMBROIDERED TABLECLOTHS. OVEN BAKED ANCHOVIES.

Αχ αυτά τα συρτάρια με τα κεντητά. Ασπροκεντήματα, τσεβρέδες, λευκαδίτικα, τοις μετρητοίς, γραφτά! Η δοκιμασία της γυναικείας ευαισθησίας.

Μία απειροελάχιστη μελαγχολία και λίγες τύψεις με πιάνουν όταν αντικρύζω αυτά τα δημιουργήματα που χρειάστηκαν ώρες, μέρες, μήνες από τη ζωή μας, το κάθε ένα με τη δική του ιστορία. Κάποια δεν πρόκειται ποτέ να βρουν το χώρο τους. Υπήρχε βέβαια μία υπερβολικά παράλογη παραγωγή για τα κάθε λογής έπιπλα μπουφέ-σκρίνια με τα ατέλειωτα ραφάκια και τις βιτρίνες, τις τετράγωνες τηλεοράσεις με τη γωνία του καρέ να κρύβει μέρος της πλοκής στην οθόνη. Θυμάστε εκείνους τους καθρέπτες με το όμορφο ολοκέντητο «ΚΑΛΗΜΕΡΑ» που είχαν και το ρόλο της πετσέτας προσώπου? ή κάποια άλλα με μικρές  φράσεις: όπως: «ΕΧΕΙ Ο ΘΕΟΣ?». Προσωπικά, σαν μικρό κοριτσάκι, ούτε το πρόσωπό μου στέγνωσα ποτέ, αλλά ούτε και το ρητό πολυκαταλάβαινα.

Θα ήθελα όμως τώρα να είχα το χρόνο να αξιοποιήσω το κάθε ένα από αυτά τα πολύτιμα κομμάτια. Θέλω τόσο να το σώσω το παρελθόν μου, θέλω να υπάρχει στο παρόν μου και να μου δίνει θετική ενέργεια. Λάτρευα το κέντημα, ήταν πάρα πολύ αγχολυτικό για μένα.

Αλλά δυστυχώς ούτε χρόνο έχω, ούτε και τη σωστή όραση για αυτή την τόσο λεπτεπίλεπτη τέχνη.

Ναι το κέντημα είναι τέχνη, που χάνεται και αφορά ελάχιστους που ξέρουν να τη θαυμάσουν και αισθάνονται και την ανάλογη συγκίνηση.

Όλος ο λόγος λοιπόν για ένα παλιό κλασσικό κεντητό λευκό τραπεζομάντηλο. Έχω την αίσθηση ότι έχουν περάσει πολλές ζωές από τότε που σκεφτόμουν το σχέδιο για ένα ολόλευκο γιορτινό τραπεζομάντηλο. Ήθελα το ύφασμά του να είναι ποιοτικό με απλό χαρούμενο σχέδιο και προπαντός να είναι εύκολο στο σίδερο. Καταλήξαμε μαζί με την μητέρα μου αλλά και την πεθερά μου στα στρόγγυλα κλασσικά πλεκτά μοτιφάκια που τα πλαισίωναν μικρά λευκά ανθάκια. Το τραπεζομάντηλο δε θα είχε μπιμπίλα, δαντέλα δηλαδή στο άκρο του, για το λόγο που ανέφερα παραπάνω: το σίδερο. Τα ανθάκια έγιναν με τον γραφτό τρόπο: τα σχεδίασα με ένα απαλό μολύβι και στη συνέχεια κεντήθηκαν με άσπρο βαμβακερό μολινέ.

Βέβαια όλα έχουν αλλάξει στο οικογενειακό καθημερινό ελληνικό τραπέζι. Τα έπιπλα, το φαγητό, τα πιάτα, τα στρωσίματα. Όμως κάποιες ξεχωριστές μέρες το τραπέζι θέλω  να στολίζεται και να στρώνεται μέσα από μία διαφορετική αισθητική. Και δεν εννοώ του σύγχρονου καταναλωτισμού με όλα αυτά τα νέα χαριτωμένα υφάσματα και σουπλά αλλά με μία νότα κλασσική, λεπτή και ρομαντική. Τη νότα που σου χαρίζουν τα παλιά, χειροποίητα κεντητά τραπεζομάντηλα.

Πάνω σε ένα τέτοιο τραπεζομάντηλο και τα απλά γίνονται γιορτινά.

Το πιάτο της ημέρας είναι ένας φουρνιστός γάβρος, φιλέτο με ψίχα ψωμιού και κάππαρη. Ιδιαίτερο και εύκολο. Το τραπέζι συμπληρώνει το ωραίο ξιδάτο χταπόδι, νόστιμη ελληνική γαρίδα με καφτερή σάλτσα πιπεριάς, μαρινάτος γαύρος και μία πλούσια πράσινη σαλάτα.

Πολύ μεγάλος πρόλογος συμφωνώ. Και που να ξέρετε πόσα ντιλιτιασα (σύμφωνα με το ρήμα μπολντάρω, το άκουσα και αυτό!) Delete και bold για όσους δεν κατάλαβαν.

Για 3-4 άτομα

½ κιλό γαύρος

2 σκελίδες σκόρδου

4 φετούλες μπαγιάτικο ψωμί

2 κουταλιές κουμπάκια κάππαρης

½ ματσάκι μαϊντανού

ξύσμα και χυμός μισού λεμονιού

4 κουταλιές ελαιόλαδο

Οι γαύροι πρέπει να είναι φιλέτα. Θέλει μόνο 10 λεπτά το καθάρισμά τους, βέβαια όσο πιο μικρός ο γαύρος τόσο αυξάνεται ο χρόνος προετοιμασίας.

Ο γαύρος δεν πρέπει να σκεπάζει τη γέμιση για να μπορεί να ξεροψηθεί και να είναι χωρίς ζουμάκια.

Καθαρίζω λοιπόν τους γαύρους και βγάζω το κεντρικό κοκαλάκι τους.

Μέσα στον πολυκόφτη αλέθω το σκόρδο, το ψωμί, το χυμό του λεμονιού και τα κουμπάκια της κάππαρης. Λαδώνω ένα μικρό ταψάκι, στρώνω λίγο παραπάνω από τα μισά φιλετάκια και τα πασπαλίζω με αλάτι, μαύρο πιπέρι και ελάχιστο ελαιόλαδο.

Στρώνω πάνω από τα φιλετάκια το μίγμα της κάππαρης, πασπαλίζω με το ξύσμα του λεμονιού, μαύρο πιπέρι και ελάχιστο ελαιόλαδο.

Στρώνω τα υπόλοιπα φιλετάκια, αλατίζω και ραντίζω ακόμη λίγο ελαιόλαδο.

Ψήνω σε προθερμασμένο φούρνο στους 200^ο για 20΄-25΄στις αντιστάσεις. Όταν ολοκληρωθεί το ψήσιμο, βγάζω αμέσως από το φούρνο για να μη στεγνώσουν τα ψαράκια.

Σερβίρω αμέσως.