ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΣΤΟ ΜΟΥΣΕΙΟ

«Η Στρατιά της Ανατολής ζωγραφίζει τη Θεσσαλονίκη» στο Τελλόγλειο Ίδρυμα της Θεσσαλονίκης, είναι ο τίτλος της έκθεσης  περίπου 400 έργων από σχέδια, ακουαρέλες, λάδια, καρτ ποστάλ Γάλλων στρατιωτών εικαστικών που βρέθηκαν στην πόλη μας λόγω του πρώτου Παγκοσμίου πολέμου. Η ευαίσθητη ματιά τους αποτυπώνει αρχαιολογικούς χώρους, ανασκαφές, βυζαντινά αλλά και οθωμανικά μνημεία, εκκλησίες μοναστήρια και μοναδικά τοπία του Αγίου Όρους. Η καθημερινή ζωή της Θεσσαλονίκης οι άνθρωποι, οι γυναίκες, οι επαγγελματίες ζωγραφίζονται και περνούν στην αιωνιότητα και μας δίνουν πλήθος συναισθημάτων αλλά και γνώσεις για αυτή την τόσο μακρινή εποχή. Τα εντυπωσιακά σχεδόν εξωτικά βουβάλια πρωταγωνιστούν σε διάφορα κάδρα με φόντο κάποιο πολύ γνωστό μνημείο ή περιοχή της Θεσσαλονίκης.

Θα ήθελα εδώ να σας πω ότι οι φωτογραφίες είναι τραβηγμένες από απόσταση όπως μας παρακάλεσαν από το μουσείο για αυτό και δεν είναι τόσο καθαρές. Όμως θα ήθελα να μοιραστώ κάποιες μαζί σας μικρές όμορφες στιγμές από την γαστρονομία της εποχής που ξεχώρισα από την πολύ ενδιαφέρουσα έκθεση.

Ο γαλατάς – τελάλης με το πανέμορφο γαϊδουράκι του και τα χαρακτηριστικά τσαρούχια.

Ο ξυπόλητος ψαράς με τις τεράστιες καλαθούνες με ψάρια, δείχνει δύο δάχτυλα στον γουνοφορεμένο πελάτη, τι εννοεί? δύο ψάρια? δύο δραχμές? Κανείς δεν ξέρει

Ο στρογγυλοκαθισμένος χασάπης μάλλον κάνει δύο πράγματα: ή μαστιγώνει το κρέας για να το σιτέψει ή διώχνει ανεπιθύμητα έντομα.

Και μία εικόνα που πρώτη φορά βλέπω, lemon - bartender, πολύ περιποιημένος με καθαρή ποδίτσα με παπούτσια και με ένα πρωτότυπο σύστημα σερβιρίσματος φρέσκιας λεμονάδας. Στη συγκεκριμένη εικόνα προσφέρει το δροσιστικό ποτό στο διψασμένο ξυπόλητο και μάλλον ταλαίπωρο ταξιδιώτη ο οποίος ξεκουράζεται πάνω στο μπαούλο με τα πράγματα του. Ή μήπως είναι αχθοφόρος της εποχής?

Και ιδού και εγώ ίπταμαι ως άλλη Μαίρη Πόπινς με τη φωτογραφική μου μηχανή πάνω από τις γειτονιές της Θεσσαλονίκης μέσα από μία εφαρμογή του Μουσείου.

Φεύγοντας από την έκθεση με όλες αυτές τις ωραίες εικόνες στα μάτια μου δε μπορούσα να μη σκεφτώ αυτούς τους ευαίσθητους καλλιτέχνες που βρέθηκαν μέσα στην άγρια φρίκη του πολέμου. Η σκηνή όπου ετοίμαζε το φαγητό της στρατιάς ο σκυφτός μάγειρας, αποτυπώνει όλη τη δυσκολία και τις απίστευτα σκληρές συνθήκες της καθημερινότητας.

20 εκατομμύρια άνθρωποι χάθηκαν σε αυτό τον πόλεμο, 9 εκατομμύρια ήταν στρατιώτες, στην πλειοψηφία πολύ νέα παιδιά αλλά και πατέρες με μικρά παιδιά.

Μολυβένια στρατιωτάκια

υπέροχα βουβάλια