ΜΠΑΚΑΛΙΑΡΟΣ ΣΚΟΡΔΑΛΙΑ. TRADITIONAL FRIED COD WITH GARLIC SAUCE.

Το ελληνικό αρωματικό τραπέζι μου της 25ης Μαρτίου.
Γενικά τέτοια μέρα ανήμερα της 25ης Μαρτίου δεν μέναμε σπίτι, τρώγαμε ή παρέα οικογενειακά με συγγενείς ή σε καμιά ωραία ψαροταβερνούλα στη θάλασσα.
Φέτος μετά από πολλά χρόνια αναγκαστικά θα φάμε σπίτι, μόνοι με λίγο άγχος και με ένα τσιπουράκι για να πάνε τα φαρμάκια κάτω.
Ο μπακαλιάρος που προτίμησα να αγοράσω ήταν χοντρούτσικο φιλέτο υγράλατος, κάτασπρος, χωρίς στίγματα. Η συσκευασία του ενός κιλού, είχε δύο ωραία φιλέτα και κράτησα μόνο το ένα για να το ξαλμυρίσω γιατί οι δυό μας είμαστε, πόσο να φάμε! Το άλλο φιλέτο θα το μαγειρέψω κάπως διαφορετικά, μία άλλη ημέρα.
Κλασσικός τηγανιτός μπακαλιάρος, με αρωματικό κουρκούτι και ελαφριά σκορδαλιά με πατάτες.
Το κουρκούτι έχει αντί για νερό, αρωματικό ρόφημα, δεν έχει μπύρα, μου φέρνει μία ελαφριά πικρίλα η γεύση του στο κουρκούτι και δεν το προτιμώ,αλλά εσείς αν το επιθυμείτε αντικαταστείστε το ρόφημα με μπύρα.



Για δύο - τρία άτομα
500γρ υγράλατο φιλέτο μπακαλιάρου
Για το κουρκούτι
200γρ αλεύρι που φουσκώνει μόνο του
300γρ ρόφημα με τσάι του βουνού και σπόρους μάραθου
1 κουταλιά τσίπουρο
1 κουταλάκι μπέκιν
½ κουταλάκι ζάχαρη
½ κουταλάκι αλάτι
μαύρο πιπέρι
για την ελαφριά σκορδαλιά
2 σκελίδες σκόρδο
2 μέτριες πατάτες
1 δαφνόφυλλο
3 κόκκους μπαχάρι
¾ φλιτζανιού ελαιόλαδο
¾ φλιτζανιού ρόφημα από αυτό που ετοιμάσαμε για το κουρκούτι
1 κουταλιά χυμό λεμονιού
1 κουταλάκι καλό κόκκινο ξίδι από κρασί
αλάτι
μαύρο πιπέρι
για το τηγάνισμα
3 κουταλιές αλεύρι
1 φλιτζάνι ελαιόλαδο
 Βάζω τον μπακαλιάρο από το μεσημέρι της προηγούμενης ημέρας σε τουλάχιστον 2 λίτρα νερού. Αλλάζω αρχικά το νερό πολύ τακτικά, συνολικά μπορεί να άλλαξα το νερό τουλάχιστον 10 φορές. Το πρωί της επόμενης ημέρας δοκίμασα ένα μικρό κομματάκι και ήταν σχεδόν γλυκός. Έτσι βεβαιώνεσαι ότι ο μπακαλιάρος είναι φρεσκοσυντηρημένος. Θυμάμαι πολύ παλιά που ξαρμυρίζαμε τρεις μέρες τον μπακαλιάρο και πάλι ήταν αλμυρός.
Ετοιμάζω το ρόφημα για το κουρκούτι και για τη σκορδαλιά
Βάζω σε βραστό νερό, περίπου δύο φλιτζάνια, το τσάι του βουνού και τους σπόρους του μάραθου να μείνουν για 20΄ και αφήνω το ρόφημα να κρυώσει.
Το πρώτο που ετοιμάζω είναι η σκορδαλιά.
Πλένω καλά καλά τις πατάτες, δεν αφαιρώ τη φλούδα τους και τις βάζω να βράσουν μέσα σε κρύο νερό μαζί με το φύλλο της δάφνης και τους κόκκους του μπαχαριού, σε μέτρια θερμοκρασία περίπου 30΄.
Ξεφλουδίζω τις σκελίδες του σκόρδου και τις ζεματώ μέσα στο νερό όπου βράζουν οι πατάτες, για 1 λεπτό, έτσι δε βαραίνει στο στομάχι. Εσείς μπορείτε να παραλείψετε αυτή τη διαδικασία, αν δεν έχετε ενοχλήσεις.
Βάζω γάντια, στραγγίζω τις πατάτες και τις ξεφλουδίζω έτσι όπως είναι καυτές. Αλέθω τα σκορδάκια και τις πατάτες στο μύλο των λαχανικών και ανακατεύω μαζί με τις πατάτες, το χυμό, το ξίδι ,αλάτι και πιπέρι. . Προσθέτω σιγά σιγά το ελαιόλαδο και το ρόφημα,ανακατεύοντας με ένα πιρούνι τον πουρέ της πατάτας.  Το αποτέλεσμα θα είναι ένας πολύ αφράτος μοσχοβολιστός πουρές. Εάν δε σας ικανοποιεί η γεύση από το σκόρδο πολύ απλά τρίψτε στο ρεντέ ακόμη μία σκελίδα.
Στραγγίζω τον μπακαλιάρο καλά καλά, τον κόβω σε μικρά κομματάκια και τον αφήνω να στεγνώσει.
Κουρκούτι:
30΄ πριν τηγανίσω τον μπακαλιάρο ετοιμάζω το κουρκούτι.
Ανακατεύω το κρύο ρόφημα αφήνοντας δύο τρείς κουταλιές, με το αλεύρι, το τσίπουρο, το μπέκιν, το αλάτι και το πιπέρι. Προσέχω την υφή να είναι σχετικά ρευστή, αλλιώς προσθέτω ή λίγο ρόφημα ακόμη ή λίγο αλεύρι. Αφήνω το κουρκούτι για 10΄ μέσα στο ψυγείο.
Το τηγάνισμα
Ζεσταίνω καλά το ελαιόλαδο, σε μικρό σχετικά τηγάνι, θέλω λίγα λίγα τα ψαράκια να τηγανίζονται για να μη ‘κρυώνει’ το λάδι του τηγανίσματος.
Κυλάω τα κομματάκια στο αλεύρι, στη συνέχεια ένα ένα μέσα στο κουρκούτι. Ξαναβάζω τα κομματάκια στο αλεύρι και μετά στο κουρκούτι. Κρατάω για λίγη ώρα το κάθε κομμάτι σε ένα πιρουνι για να στραγγίσει το περιττό κουρκούτι και τηγανίζω για 2-3 λεπτά. Γυρίζω τα ψαράκια από την άλλη μεριά τηγανίζω για άλλα 3 λεπτά να ροδίσουν καλά καλά και τα στραγγίζω σε χαρτί κουζίνας.
Το κουρκούτι θα σας περισσέψει, είναι ακριβώς για ένα κιλό μπακαλιάρου.
οι μερίδες τελικά είναι τρεις, ίσως να πιούμε ένα τσιπουράκι και αύριο το μεσημέρι.
Εύχομαι του χρόνου να είμαστε ΟΛΟΙ καλά και άλλο κακό να μη μας βρει.