ΕΝΑ ΖΕΣΤΟ ΤΣΑΙ ΤΟΥ ΒΟΥΝΟΥ ΓΙΑ ΤΟ ΒΡΑΔΥ. A COZY GREEK HERB TEA FOR THE EVENING

Είκοσι τρείς Δεκεμβρίου μέσα στην καραντίνα.

Τσάι του βουνού, λίγα κομματάκια μήλου και μία καλή φλούδα κανέλλα. Ένα ζεστό ρόφημα με τις τανίνες του βότανου αλλά και τη γλυκύτητα του φρούτου και της κανέλλας, μου ζεσταίνει την ψυχή. Βέβαια πολύ θα ήθελα κάποιος να μου ετοίμαζε αυτά τα πραγματικά πολύ νόστιμα σάντουιτς για να ευφρανθεί και το στομάχι. Διότι μη νομίζετε άλλο είναι να σου τα φέρνουν έτοιμα και αλλιώς είναι :

Να κάνεις την έρευνα και τον σχεδιασμό

Να παίρνεις την απόφαση και να ξεκινήσεις για τις απαραίτητες προμήθειες

Να συγκεντρώνεις τα υλικά

Να σημειώνεις τι κάνεις, πόσο αλεύρι, πόσα καρότα.

να αρχίζεις τα στάδια της εκτέλεσης με τη φωτογραφική μηχανή σε απίθανα σημεία ακουμπισμένη, με αλεύρι, με βούτυρα, σάλτσες. Αν μπορούσε να μιλήσει η κακομοίρα.

Και αφού τελειώσεις την εκτέλεση, αρχίζει το στήσιμο του πιάτου.

Μετά η φωτογράφιση

Ο έλεγχος αν οι στάσεις είναι σωστές

Η επεξεργασία των φωτογραφιών

Το γράψιμο της συνταγής

Και το γράψιμο της εισαγωγής διότι όλοι μας θέλουμε μία ιστορία.

Αποθήκευση τέλος.