ΜΠΙΣΚΟΤΑ ΜΕ ΑΜΥΓΔΑΛΟ ΚΑΙ ΣΚΟΥΡΗ ΣΟΚΟΛΑΤΑ . COOKIES WITH ALMONDS AND DARK CHOCOLATE CHIPS.
Ο προβληματισμός του μπισκότου.
Τέσσερα είναι τα βασικά υλικά μιας απλής παρασκευής μπισκότου: άλευρα, αβγά, ζάχαρη και βούτυρο ή έλαιο φυτικής προέλευσης, ελαιόλαδο στην περίπτωση μας. Απλά και τίμια. Την ομάδα των υλικών συνδέουν τα απαραίτητα συστατικά για τη σωστή υφή όπως μπέκιν ή σόδα Από εκεί και πέρα και ανάλογα με τη διάθεση, την εμπειρία και την προτίμηση, μπαίνουν και τα επιθυμητά για τη γεύση όπως αρωματικά, ξηροί καρποί, σοκολάτα ή αποξηραμένα φρούτα.
Συγκεντρώνονται τα εκλεκτά υλικά, ακολουθεί η εκτέλεση, τίποτα το σπουδαίο, ανακατεύεις, βάζεις κουταλιές σε λαδόχαρτο, ψήνεις, απολαμβάνεις.
Αφού λοιπόν είναι τόσο απλό γιατί όλο και αυξάνουν στα ράφια τα νέα είδη μπισκοτοειδών? Τι συμβαίνει ακριβώς στις προθήκες των τροφίμων με τα συγκεκριμένα προϊόντα και δεν μπορούμε να αντισταθούμε? Όταν μας αρέσουν τα μπισκότα εννοείται πάντα.
Είναι τα χρώματα? τα όμορφα λογότυπα? Οι ελκυστικές συσκευασίες με υλικά τα οποία υπόσχονται απόλαυση, ή λίγες θερμίδες, ευζωία? καλά διατροφικά στοιχεία? Είναι η καραμέλα ότι δεν έχουμε χρόνο?
Ζαλίζεσαι να βλέπεις τα πολύχρωμα σακουλάκια-πακετάκια, και δυσκολεύεσαι να καταλήξεις ποιο θέλεις ακριβώς. Για να διαβάσεις και να αποφασίσεις εκείνη τη στιγμή ποια γεύση προτιμάς ή ποιο στοιχείο θέλεις να αποφύγεις, πρέπει να διαθέτεις άπλετο χρόνο αλλά και υπομονή.
Και επειδή με τους ρυθμούς που κινούμαστε δεν έχεις ούτε το ένα ούτε το άλλο παρασύρεσαι, λες: που να φτιάχνω τώρα, δεν έχω αλεύρι, δεν έχω αβγά! Μπουμ και το ρίχνεις στο καλάθι. Και μετά τι γίνεται?
Μετά έρχεται η γευσιγνωσία σύμφωνα πάντα με τη δική μου ταπεινή γνώμη. Αφού προσπεράσω λοιπόν τη γλυκύτητα που δίνει η πρώτη επίγευση αισθάνομαι αμέσως την υπερχρήση των διογκωτικών ιδίως της σόδας, αισθάνομαι και το αλάτι αλλά και το άγνωστο φυτικό έλαιο που παγώνει τους γευστικούς μου κάλυκες. Και μιλάω πάντα για τα προϊόντα στα καταστήματα πώλησης τροφίμων και όχι στα καλά και τονίζω το «καλά», ζαχαροπλαστεία όπου αισθάνεσαι το βούτυρο, τη σοκολάτα, τα φρούτα. Τίμια και απλά.
Δεν μπορώ να μη σκεφτώ λοιπόν κάθε φορά που βλέπω αυτές τις συσκευασίες πόσο εύκολο είναι να φτιάξω κάτι στο σπίτι, υγιεινό με μέλι ή με βρώμη γεμιστά ή όχι, με φουντούκια ή αποξηραμένα φρούτα. Δεν μπορώ να προσπεράσω πάντα την έτοιμη επιλογή, ομολογώ, αλλά έρχεται αυτή η μικρούλα σκέψη στην άκρη του μυαλού μου: γιατί δεν έκανα δικά μου?
Φυσικά δε θέλω με όλα τα παραπάνω να πείσω κανέναν για οτιδήποτε. Διαπίστωση κάνω. Τίμια και απλά.
Για 20 περίπου μεγαλούτσικα μπισκότα
1 αβγό
100-150γρ ζάχαρη
100 γρ περίπου ή ½ φλιτζάνι ελαιόλαδο
150γρ αλεύρι για όλες τις χρήσεις
1 βανίλια
1/2 κ.γ. μπέκιν πάουντερ
100γρ σταγόνες σκούρης σοκολάτας
3 κουταλιές φιλέ αμυγδάλου
Προθερμάνω τον φούρνο στους 180ο και ντύνω το ταψί του φούρνου με λαδόχαρτο.
Ανακατεύω στο μίξερ τη ζάχαρη με το αβγό έως ότου αφρατέψουν , περίπου 5 λεπτά. Προσθέτω σιγά σιγά το ελαιόλαδο, την βανίλια και το αλεύρι με το μπέκιν . Προσπαθώ να αποκτήσω έναν πηκτό χυλό ο οποίος κολλά ελαφρά στα χέρια λίγο πριν γίνει ζύμη. Προσθέτω τις σταγόνες σοκολάτας και τα αμύγδαλα και τα ανακατεύω καλά καλά με ένα κουτάλι σούπας. Παίρνω με ένα μικρό κουταλάκι μία ποσότητα ίσα με ένα μεγάλο καρύδι και το ακουμπώ πάνω στο ταψί. Αφήνω απόσταση ανάμεσα στα μπισκότα γιατί μπορεί να απλώσουν.
Ψήνω για 12-15΄ή και 20΄αν το μίγμα είναι πολύ σφιχτό, αν δηλαδή έχει προστεθεί περισσότερο αλεύρι πέρα από αυτό που αναφέρω στα υλικά. Τα αφήνω για περίπου 10΄ακόμη μέσα στον φούρνο με κλειστή τη θερμοκρασία.
Τα μπισκότα δε ροδίζουν και πολύ. Όταν τα βγάλω από το φούρνο θα είναι μαλακά. Περιμένω να κρυώσουν και να σκληρύνουν πριν τα βγάλω από το ταψί.