ΓΟΠΕΣ ΚΑΙ ΚΟΛΙΟΙ ΣΤΑ ΚΑΡΒΟΥΝΑ. BARBECUED GOPA (BOGUES BOOPS BOOPS) AND KOLIOS (CHUB MACKEREL FISH).

Αυτό το δροσερό αεράκι που περιμένουμε να μας χαϊδέψει μέσα στον καύσωνα φούντωσε και πάλι καταστροφικές πυρκαγιές. Για τις οποίες πάντα ευθυνόμαστε εμείς οι επιπόλαιοι οι απερίσκεπτοι και σκληροί άνθρωποι. Μακάρι να περιοριζόταν η φωτιά στις μικρές μας ψησταριές, δυστυχώς όμως. Ψάρια θα ψήσουμε σήμερα. Κολιούς και γόπες! Αυτά λοιπόν τα ψάρια όταν ψήνονται στα κάρβουνα εισέρχονται σε άλλο επίπεδο γεύσης.

Δείτε το βίντεο μου στο YOUTUBE εδώ: https://youtu.be/fF0jet7gKa4 Τα ψάρια του τόπου μας είναι πάρα πολύ πολύτιμα όσο και αν κοστίζουν. Από μερικά ευρώ μέχρι κάποιες δεκάδες ευρώ. Αδυνατώ να τα χαρακτηρίσω φτηνά και ταπεινά. Μόνο όποιος έχει σταθεί μπροστά σε ιχθυοπωλείο της Βόρειας Ευρώπης μπορεί να το καταλάβει αυτό. Έχουμε μεγάλη περιουσία στη θάλασσά μας, εκτός από τα νησιά βέβαια. Δεν υπάρχουν ψάρια να αγοράσεις αυτό που λέμε της ημέρας σπαρταριστά!. Και όσα υπάρχουν είναι πανάκριβα και άνοστα. Τα πιο νόστιμα στη Γερμανία είναι τσιπούρες ελληνικής ιχθυοκαλλιέργειας μάλιστα! και μη μου πει κανείς για ρέγγες ή μπακαλιάρο. Σεβασμό σε όλα τα ψάρια του τόπου μας αλλά και στο περιβάλλον τους, τη θάλασσα. Η γόπα τώρα το καλοκαίρι είναι μεγαλούτσικια, έχει γκρι μπεζ χρώματα στη ράχη, έχει όμορφη μουσούδα στρόγγυλη με μεγαλούτσικα μάτια. Εκτός από τα εντόσθια πρέπει να καθαριστούν και τα μικρά στρόγγυλα λέπια της. Το κρεατάκι της είναι μαλακό, γλυκό και νόστιμο, με τη μόνη δυσκολία ότι έχει λίγα αγκαθάκια. Ο κολιός είναι και αυτός τώρα το καλοκαίρι μεγαλούτσικος, τον Ιούλιο δεν είναι τόσο λιπαρός όσο τον Αύγουστο. Δεν έχει λέπια, η ράχη του έχει μολυβί ασημένιες ανταύγειες και έχει και αυτό όμορφη μουσούδα με πολύ μεγάλα αγαθά ματάκια. Το κρέας του είναι σφιχτό αρκετά γευστικό, με κάποια τμήματα με καφέ χρώμα που δεν είναι τόσο νόστιμα και έχει αγκαθάκια που θέλουν προσοχή. Όταν είναι μικρός θέλει λίγο ελαιόλαδο ιδίως στο ψήσιμο. Και δύο λόγια για το ψήσιμο: χρησιμοποιήσαμε ξύλα από κλαδέματα. Τα ψάρια ήταν καλοκαθαρισμένα από ψαρά της Καλλικράτειας, τα αλάτισα με χοντρό αλάτι και τα άφησα στο ψυγείο μέχρι την ώρα του φαγητού. Άλειψα τα ψαράκια με λαδολέμονο πριν τα ψήσουμε και περίμενα να κοπάσει η φλόγα αλλά και η κάπνα για να ψηθούν σιγά σιγά και όπως πρέπει. Λίγα λεπτά και από τις δύο πλευρές, αρκετό λαδολέμονο για το σερβίρισμα και φυλλαράκια φρέσκου μαϊντανού για την απαραίτητη φρεσκάδα!